از زمانی که چشم باز کردم و مادرم رو شناختم نجوای اذان گفتنش تو گوشم مثل لالایی هاش آرام بخش بود.

یکم که بزرگ تر شدم مادرم از حضرت زهرا برام گفت، اون می گفت: اگه سعادت دنیا و آخرت رو می خوای باید راه حضرت زهرا و اهل بیتش رو پیش بگیری و اون ها رو الگوی خودت قرار بدی، حجاب از مهم ترین چیز هایی بود که مادرم اون موقع به من یاد داد.

روز گار گذشت و من به سن نوجوانی رسیدم با کلی سوال که خیلی هاشون هنوز بی جواب موندند، تو جامعه ما که نسبت به خیلی از جوامع دیگه حجاب از اهمیت یشتری برخورداره گاهاً تناقضاتی دیده میشه که نه برای من، و نه برای خیلی دیگه از خانم های ایرانی قابل هضم نیست و شاید دلیلش هم این باشه که بعضی ها از حجاب برداشت های متفاوتی دارند.

حجاب موضوعیه که از بس در موردش بحث بوده یک موضوع واضح و روشن شده دیگه، اما خیلی حرف های ناگفته ای مونده که امید وارم که بتونم اون ها رو به یک نتیجه تقریباً مناسب و خوبی برسونم.

شاید هر شخصی با طرح موضوعی مثل حجاب به فکر حرف های کلیشه ایی و تکراری بیفته. اولین سوالی که در اذهان بوجود می آید اینه که حجاب چه تعریفی داره؟

برداشت های شخصیه هر فردی می تونه ملاکی برای عملش باشه

البته این طوری که من از برداشت های خودم و معلوماتم دارم متوجه شدم که حجاب از لحاظ لغوی به معنی منع و مانع هست اما حجاب توی دین به معنای جلوگیر کردن از تصورات غلط دیگران و طمع ورزی دیگران به جنسیت جنس مخالف.

البته جامعه امروزی ما علناً طوری شده که تمام جوون ها همین حجابی رو که خودشون دارند رو قبول دارند و همیشه هم برای دلیل پوششی که دارند می گند: خداوند هیچ وقت نگفته که ایمان مساوی با حجاب هست، گفته ایمانمون باید قلبی باشه!

من خودمم این حرفی رو که میزنند رو قبول دارم اما این فقط نیمی از حقیقتِ. به نظر من هم باید چشم پاک باشه، هم قلب و هم باید صورت ظاهر و لباس پوشیدن شرایطی رو برای آلودگی چشم و قلب ایجاد نکنه.

خیلی ها رو من دیدم که می گند اگر یک فرد آرایش غلیظ هم کرده باشه ولی سرو سنگین بره و بیاد هیچ کس یه نگاه هم بهش نمیکنه. اما این طوری هم درست نیست مثلاً اگه ظاهر خود من ناسالم باشه اون طرف مقابلم فکر منو نمی خونه که فکر من صالح یا قلب من درستِ اون ظاهر منو می بینه و از ظاهری که من دارم بقیه به گناه آلوده میشند می شه نه از فکری که من دارم. اون خانمی که ظاهر خودشو رعایت نمی کنه حالا هر چی هم که قلبش می خواد پاک باشه اما اون جوونی که کنارش بیننده هست اون به گناه میوفته میشه.

آخه مگه میشه آدم با یک چهره آرایش شده بیاد بیرون جلوی جوان ها و پسرها و بعد هم بگه که من این شکلی دوست دارم بیام بیرون و به من چه جوان ها خودشون رو حفظ کنند اما هچکدوم از این ها نمی تونه باشه چون ظاهره که روی باطن انسان تاثیر میذاره.

اما اون هایی که میگند آدم باید به حجاب درون نگاه کنه تا حجاب ظاهر، تعبیرحجاب درون همون حیا هست. که خالق همه پوشش بیرونی رو حفاظِ حجاب درون و حیا قرار داد.

نوشته شده در سه شنبه 87/2/10ساعت 12:42 صبح توسط زینب نظرات ( ) |