اومد، بلاخره اومد، بهار و می گم. ولی تا اومد بیاد همه رو جون به لب کرد، واسه من که اینجوری بود حالا بقیه رو خبر ندارم. ولی الآن که یه نیم نگاهی به چند ماه گذشته می اندازم بیشترین چیزی که این وسط خودنمایی می کنه و توجهات رو به خودش جلب می کنه: گذر سرع زمانه. انگار همین دیروز بود که دبیران(البته محترمه) شروع سال تحصیلی رو تبریک می گفتند؛ حالا از این گذر سریع روزها فقط یه نتیجه می شه گرفت: این که ماه های باقی مونده تا پایان سال تحصیلی هم با همین سرعت می گذرند.

روزهای نوروز هم که دارند خداحافظی می کنند حالا این وسط افراد مختلف هم تا تونستند استفاده های بهینه رو بردند مثلاً خیلی ها این روزها رو غنیمت شمردند و از این روزها به بهترین نحو برای جبران یا جلو زدن از رقبا شون تا تونستند کتاب هاشون رو ورق زدند، بعضی ها هم که لابد تا تونستند استفاده ی بهینه رو از مهمانی ها شون بردند یه سری هم به شکم عزیز زدند. خب بلاخره افرادی هم مثل ما زمان رو غنیمت شمردند برای اتلاف وقت و دور شدن از درس (البته ابن افراد به بهترین شکل ممکن این استفاده رو برای زمانشون بردند).

 

پ.ن.1 عید گذشته همه گی مبارک

پ.ن.2 سال نو کهنه شده هم مبارک

پ .ن.3 سیزده بدر خوش بگذره.

پ.ن.4 هر جا رفتین یه دعایی هم برای ما بکنین بلکه یه کم متوجه شدیم درس چیه.

نوشته شده در پنج شنبه 88/1/13ساعت 12:15 صبح توسط زینب نظرات ( ) |