از جمله نکاتی که بین دو دوست مطرح می شود حفاظت از پیوند دوستی است.عوامل دوام دوستی که در برخی روایات از آن ها به عنوان حقوق دوستی و برادری یاد شده است، فراوانند. لذا تنها به برخی از آنها اشاره میکنم:
             1. خوشرویی
خوشرویی در برخورد با دوست، یکی از صفات پسندیده و فضایل نفسانی است. گاهی یک لبخند و برخورد شاد همراه با چهره ای باز چنان محبت و دوستی را شعله ور می سازد که با هیچ چیز نمی توان آن را خاموش کرد.

             2. انصاف
انصاف یعنی چیزی را نصف کردن یا به نصف رساندن و در روابط اجتماعی یعنی سود و زیان را میان خود و دیگران نصف کردن و در مقام داوری، حقوق دعوا را به طور برابر حکم کردن. منصف کسی است که برای دیگران حقوق برابر قائل شود و مزایای زندگی را میان خود و مردم تقسیم کند.

              3. تواضع
فروتنی و تواضع در مقابل دیگران افزون و مهر و صفا، بر بالا بردن مقام و منزلت انسانی، دوام دوستی و ثبات آن را به دنبال دارد.

              4. عفو و گذشت
عفو و گذشت و بدی را با نیکی پاسخ گفتن نه تنها مایه دوام دوستی ها است، بلکه عاملی مهم برای تبدیل دشمن به دوستی صمیمی به شمار می رود. البته عفو و بخشش، حدود و مسائلی ویژه دارد. به طور کلی این موضوع در جایی مطرح است که حقوق شخصی مطرح باشد و در مسائل اجتماعی و جایی که دین و حاکمیت اسلام مطرح باشد، عفو بخشش معنا ندارد.

              5. هدیه دادن
هدیه نشانی از محبت و نوعی اظهار علاقه عملی است که هدیه دهنده به هدیه گیرنده ابراز می دارد و از این راه توجه و عشق خود را به او نشان می دهد. هدیه، زنده کننده ی خاطرات شیرین گذشته و یاد آور دوستی ها است. هدیه کینه ها را می زداید و برادری را استوار و پایدار می کند.

نوشته شده در شنبه 86/6/3ساعت 10:7 صبح توسط زینب نظرات ( ) |